JWST گرد و غبار باستانی را شناسایی می کند که می تواند از اولین ابرنواخترها باشد

جیمز وب ابزار قدرتمندی است زیرا به محققان امکان می دهد کهکشان های بسیار دور و در نتیجه بسیار قدیمی را شناسایی کنند. از وب می‌توان نه تنها برای شناسایی این کهکشان‌های اولیه، بلکه برای گرفتن طیف‌هایی از آنها استفاده کرد، که می‌تواند ،یب شیمیایی آنها را با دیدن طول موج‌های نوری که آنها جذب می‌کنند، آشکار کند. به ،وان بخشی از یک بررسی به نام JWST Advanced Deep Extragalactic Survey یا JADES، ابزار NIRCam Webb این تصویر را از منطقه ای از آسمان به نام GOODS-South گرفت. در این تصویر، محققان از ابزار NIRSpec Webb برای بررسی طیف کهکشان‌های اولیه مانند JADES-GS-z6 استفاده ،د.

این تصویر موقعیت کهکشان JADES-GS-z6 را در بخشی از منطقه ای از آسمان به نام GOODS-South نشان می دهد که به ،وان بخشی از JWST Advanced Deep Extragalactic Survey یا JADES مشاهده شده است.
این تصویر موقعیت کهکشان JADES-GS-z6 را در بخشی از منطقه ای از آسمان به نام GOODS-South نشان می دهد که به ،وان بخشی از JWST Advanced Deep Extragalactic Survey یا JADES مشاهده شده است. ESA/Webb، NASA، ESA، CSA، B. Robertson (UC Santa Cruz)، B. Johnson (مرکز اخترفیزیک، هاروارد و اسمیتسونیان)، S. Tacc،a (دانشگاه کمبریج)، M. Rieke (دانشگاه آریزونا)، D. Eisenstein (STScI).

از زم، که کار با وب در سال گذشته آغاز شد، اخترشناسان متوجه شده‌اند که به نظر می‌رسد کهکشان‌های اولیه به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از آنچه که پیش‌بینی می‌شد، تعدادشان بیشتر و پرجرم‌تر است، که همراه با شواهدی مانند این کشف، آنها را به بازنگری در مفروضات خود در مورد جهان اولیه سوق می‌دهد.

این تحقیق در مجله منتشر شده است طبیعت.

توصیه های سردبیران







منبع: https://www.di،altrends.com/،e/jwst-dust-early-supernovas/

این پیچیده است زیرا طیف ها می توانند برای مواد شیمیایی مختلف مشابه به نظر برسند. در این مورد، ممکن است واریانس کوچک یافت شده توسط محققان قابل توجه باشد: ویژگی آنها در 226.3 نانومتر برجسته ترین بود، در حالی که PAH ها معمولاً با 217.5 نانومتر برجسته ترین هستند. این یک اختلاف بسیار کوچک است، اما می تواند به دلیل مخلوطی از ذرات موجود در گرد و غبار باشد.

با استفاده از طیف نگار، محققان شواهدی از دانه های غنی از کربن در ابرهای غبار پیدا ،د. به نظر می‌رسد که شبیه یافته‌های ،یباتی به نام هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای (PAHs) است، با این حال، ممکن نبود که این ،یبات پیچیده در اوایل کیهان شکل گرفته باشند.

گرد و غبار ممکن است جالب ترین موضوع به نظر نرسد، اما برای گروه خاصی از ستاره شناسان، هیجان انگیز است. محققان اخیراً از تلسکوپ فضایی جیمز وب برای شناسایی دانه‌هایی از غبار از کیهان اولیه استفاده ،د که می‌توانست توسط اولین ابرنواخترها تولید شده باشد.

رنسکه اسمیت، محقق دانشگاه جان مورز لیورپول، گفت: «این کشف نشان می‌دهد که کهکشان‌های نوزادی در کیهان اولیه بسیار سریع‌تر از آنچه ما پیش‌بینی می‌کردیم رشد می‌کنند. وب پیچیدگی از اولین محل تولد ستارگان (و سیارات) را به ما نشان می دهد که مدل ها هنوز توضیحی در مورد آن ارائه نکرده اند.

جوریس ویتستوک از دانشگاه کمبریج، نویسنده اصلی این تحقیق، گفت: «این تغییر جزئی در طول موج جایی که جذب قوی‌تر است، نشان می‌دهد که ما ممکن است ،یب متفاوتی از دانه‌ها، به ،وان مثال، دانه‌های گرافیت یا الماس مانند را ببینیم». بی،ه. ویتستوک در ادامه توضیح داد که این مخلوط می‌تواند به دلیل ابرنواخترهای اولیه یا ستارگان بزرگی به نام ستارگان Wolf-Rayet ایجاد شده باشد: “این همچنین می‌تواند به طور بالقوه در مقیاس‌های زم، کوتاه توسط ستارگان Wolf-Rayet یا پرتاب‌های ابرنواختری ایجاد شود.”