
بروزرسانی: 02 تیر 1404
چگونه فضانوردان در فضا تناسب اندام و سالم می مانند
فضا محیط آس، برای زندگی نیست. رفتن به فضا و زندگی در ریزگرانش برای دوره های طول، طیفی از اثرات بر بدن دارد، از بیماری فضایی مشابه بیماری حرکت، تا بدتر شدن بینایی و تجمع مایعات در نیمه بالایی بدن. بدن و اگرچه بی وزنی به فضانوردان اجازه می دهد تا بچرخند، بچرخند و در هوا شناور شوند، اما جنبه منفی دارد. بدون نیروی گرانش برای مبارزه با آن، ماهیچه های بدن شروع به تحلیل رفتن می کنند، زیرا به طور منظم از آنها استفاده نمی شود.
برای مق، با این کاهش توده عضل، و استخو،، فضانوردان باید هر روز تا یک ساعت ورزش کنند. و تحقیقات علمی در مورد چگونگی حفاظت از سلامت انسان در فضا یکی از اه، کلیدی کار در ایستگاه فضایی بین المللی است. محدوده آزمایش در آنجا برای ارزیابی سلامت و رفاه در فضا انجام می شود.

یکی از بخش های آن، توسعه سیستم هایی برای نظارت بر سلامتی است که در زم، که فضانوردان باید انجام دهند، مزاحم نیستند. را بیو م،تور این سیستم که توسط آژانس فضایی کانادا ساخته شده است، یک پیراهن هوشمند با حسگرهایی است که در آن تعبیه شده است که می تواند عواملی مانند نبض، فشار خون، تعداد تنفس و دمای پوست را اندازه گیری کند. همچنین یک هدبند برای نظارت بر سطح ا،یژن خون وجود دارد. در حال حاضر در ایستگاه فضایی بین المللی در حال آزمایش است، با این امید که بتواند در آینده نه تنها برای فضانوردان بلکه در زمین برای اه، پزشکی، تحقیقات ورزشی و پزشکی از راه دور نیز استفاده شود.
یکی دیگر از تحقیقات آژانس فضایی اروپا، به نام Myotones، یک دستگاه کوچک برای اندازه گیری است سفتی عضلات. این می تواند برای بررسی کارایی برنامه های ورزشی فضانوردان استفاده شود، با اطمینان از اینکه هیچ عضله مهمی وجود ندارد که از دست رفته و می تواند تحقیرکننده باشد.

این فقط مسائل فیزیکی نیست که می تواند فضانوردان را تحت تاثیر قرار دهد. عملکرد شناختی و ادراک حسی نیز می تواند تحت تأثیر پرواز فضایی قرار گیرد، بنابراین این موارد نیز باید تحت نظارت قرار گیرند. این کار با استفاده از سیستم هایی مانند تست های کنترل موتور ظریف که از طریق اندازه گیری می شوند، انجام می شود چالش های پرواز یا رانندگی شبیه سازی شده. برای مثال، یک کار رانندگی شبیه سازی شده، مست،م آن است که افراد بتوانند موانع را تشخیص دهند و به روش مک، و زم، من، به آنها پاسخ دهند و چند کار را انجام دهند. انجام یک کار شبیه سازی شده قبل از انجام یک کار رانندگی واقعی مانند خلب، یک مریخ نورد ممکن است به فضانوردان کمک کند تا کار واقعی را بهتر انجام دهند.
سپس مانند اندازه گیری وجود دارد VECTION، که بررسی می کند چگونه بودن در ریزگرانش بر درک افراد از حرکت تأثیر می گذارد. روی زمین می تو،م از نشانه هایی از سیستم دهلیزی خود برای تعیین محل قرارگیری یک شی استفاده کنیم، اما فضانوردان باید خود را با کمبود گرانش وفق دهند. این آزمایش از گوگل های سر نصب شده برای آزمایش اینکه آیا فضانوردان می توانند عواملی مانند ارتفاع یک جسم را حتی بدون نشانه های گرانش به دقت اندازه گیری کنند، استفاده می کند.
منبع: https://www.di،altrends.com/،e/iss-astronaut-health-experiments/