وقت آن رسیده است که ساعت هوشمند خود را برای یک ردیاب تناسب اندام کنار بگذارید

همچنین این اولین ساعت هوشمند Wear OS است که من استفاده کرده‌ام، و منصفانه است که بگوییم ساعت‌های هوشمند از زمان Pebble Steel که در سال 2015 تکان دادم، مسیر طول، را طی کرده‌اند. روز اول با خوشحالی در منوها غواصی می کنید و با تمام ویژگی ها بازی می کنید. این زیبا است، استفاده از آن لذت‌بخش است، و مملو از قابلیت‌هاست.

اما شما از قبل با اصل این مقاله آشنا هستید. اگر واقعاً چنین دستگاه شگفت انگیزی است، چرا من به آن گیر نداده ام؟

برای چیه؟

اما روز بعد، من فقط … استفاده از آن را متوقف کردم. من با همه چیزهای قابل توجه بازی کرده بودم، و تازگی فوراً از بین رفته بود. اما از دست دادن تازگی بد نیست. با هر دستگاه الکترونیکی جدید این اتفاق می افتد. این فقط به این م،ی بود که این فرصت گل،ی واچ بود تا در زندگی من جا بیفتد و به من نشان دهد که آن را برای چه ،یده ام. من سال‌ها از ردیاب تن، اندام استفاده می‌کردم – حالا وقت آن رسیده بود که گل،ی واچ به من نشان دهد که چرا من مورد نیاز است یک ساعت هوشمند

آن لحظه هرگز نیامد. از اینکه می‌توانستم S،ify را از روی مچ دستم کنترل کنم و می‌توانستم با استفاده از تایپ کشیدن به متن‌ها پاسخ دهم، لذت بردم. اما آن لحظات کوچک و پراکنده بودند، و آنقدر بی تکان نبودند که بخواهم به استفاده از آنها ادامه دهم. S،ify نمی خواست هدفون من را شناسایی کند تا بتوانم از ساعت گوش کنم و گاهی اوقات، اعلان ها ناپدید می شدند. اما بدتر از همه، بیشتر اوقات من به سادگی از ساعت استفاده نمی‌کردم، به جز یک ساعت. بخش «هوشمند» «ساعت هوشمند» دقیقاً خودش را ثابت نمی کرد.

من تا حدودی مقصر این موضوع هستم. من بی‌رحمانه لیست برنامه‌هایی را که در اعلان‌های ساعت هوشمندم نشان داده می‌شوند، حذف کرده‌ام، و Galaxy Watch 4 Cl،ic نیز از این امر مستثنی نبود. دلایل من ساده است: ،زش های روی مچ دست بسیار آزاردهنده تر از ،زش های تلفن روی پای من است، بنابراین مقدار دریافتی را در طول سال ها کاهش داده ام. اما این نباید مهم باشد – یک ساعت هوشمند باید چیزی بیش از یک وسیله نقلیه برای اعلان ها باشد. Galaxy Watch 4 Cl،ic است بیشتر از آن. من فقط از آن ویژگی‌ها استفاده نمی‌کردم، و این باعث شد که در وهله اول از اینکه چرا از ساعت استفاده می‌کردم تعجب می‌کردم.

شما فقط یک ساعت را زمین نمی گذارید

اما شاید این مهم نبود، اگر بزرگترین مشکل من نبود: عمر باتری.

این طبیعی است که یک ساعت هوشمند تقریباً هر روز و نیم نیاز به شارژ داشته باشد و من قبل از ،ید گل،ی واچ این را می دانستم. اما دانستن آن و زندگی در آن دو تجربه بسیار متفاوت هستند. تمام ویژگی‌های ردیابی را فعال کنید، گل،ی واچ 4 ک،یک با استفاده جزئی، یک روز هم نمی‌تواند آن را پشت سر بگذارد. ردیابی استرس 24/7 را حذف کنید و حدود یک روز و نیم طول خواهد کشید. این عمر باتری خوبی برای یک ساعت هوشمند است، اما من خارش قدیمی اضطراب باتری را احساس کردم.

“اما،” ممکن است فکر کنید، “شما باید هر روز یک گوشی را شارژ کنید، پس تفاوت چیست؟” آهان دوستان، حرف شما درست است. اما تفاوت زیادی بین یک گوشی هوشمند و یک ساعت هوشمند وجود دارد و آن این است که تنها یکی از آنها از نظر فیزیکی به شما متصل است. مواقعی وجود دارد که تلفن را کنار می گذارید. با ساعت هم همین کار را نمی کنید.

وقتی پشت میزم می نشینم، گوشیم را پایین می گذارم و آن را به برق وصل می کنم. ساعتم را کنار گوشیم نمی گذارم. بنابراین اگر از آن برای پیگیری خوابم استفاده می‌کنم، هیچ زمان طبیعی برای شارژ ، آن وجود ندارد. اگر از ساعت هوشمند استفاده می‌کنم – و این فقط در مورد Galaxy Watch 4 Cl،ic صدق نمی‌کند – و می‌خواهم از همه ویژگی‌های موجود استفاده کنم، باید مرتباً زم، برای شارژ ساعت پیدا کنم. سعی کردم صبح آن را بگذارم تا شارژ شود، اما مدام آن را فراموش کردم. میز اداری من منطقی تر بود، اما نمی خواهم مجبور باشم هر روز ساعتم را پشت میزم بردارم. خیلی عجیب است که بنشینیم سر کار و شروع کنیم به برداشتن لوازم جانبی. من قبول دارم که این یک شکایت عجیب است، اما وجود دارد.

من خوشحالم که اعتراف می کنم که یک مورد استفاده ناعادلانه هستم. اولین تجربه من با ابزارهای پوشیدنی مربوط به Pebble Steel بود که عمر باتری 14 روزه داشت. من همچنین زمان زیادی را صرف استفاده از ردیاب های تن، اندام کردم که عمر باتری بسیار بیشتری نسبت به ساعت های هوشمند دارند. به این ترتیب، من انتظار دارم حداقل یک هفته عمر باتری داشته باشم. تا آنجا که به من مربوط می شود، باتری های ساعت هوشمند به هیچ وجه کره ای را نمی پوشانند.

من همچنین از ساعت هوشمندم انتظار زیادی داشتم زیرا ضربان قلب، سطح استرس خود را ردیابی می کردم و آن را در یک تمرین روزانه کوتاه انجام می دادم. من فکر نمی‌کنم این بی‌عادلانه باشد، زیرا به طور کلی همان استفاده‌ای است که من از Polar Pacer Pro استفاده می‌کردم (منهای ردیابی استرس)، و این ابزار پوشیدنی همچنان یک هفته بین شارژ دوام می‌آورد.

مسلماً Polar Pacer Pro از پشتیب، برنامه یا ویژگی هایی که Galaxy Watch پشتیب، می کند، ندارد. ECG انجام نمی‌دهد، یا ،یب بدن من را اندازه‌گیری نمی‌کند، و من نمی‌توانم یکی از Calm’s Sleep Stories را روی آن اجرا کنم. اما اگرچه من میتوانست همه این کارها را در Galaxy Watch انجام دهم، من نبود. من تا حد زیادی از هر دو دستگاه ی،ان استفاده می کردم و این به نظر هدر دادن جدی قابلیت های Galaxy Watch بود.

بهتر از همه، کنار گذاشتن ساعت هوشمند به این م،ی نیست که شما نیازی به کامپیوتری مبتنی بر مچ دارید. ردیاب‌های تن، اندام مدرن اغلب دارای قابلیت دریافت اعلان‌ها از تلفن شما هستند، اغلب دارای کنترل‌های موسیقی داخلی هستند، و – جای تعجب ندارد – دارای ردیابی تن، اندام بسیار قوی هستند. این ویژگی‌ها را با عمر باتری جامد جفت کنید، و حدود 90 درصد از چیزی که احتمالاً واقعاً از یک ساعت هوشمند برای آن استفاده می‌کنید، خواهید داشت.

مطمئناً، شما از داشتن یک فروشگاه برنامه، اتصالات سلولی و سایر موارد با فناوری پیشرفته غافل شده اید – اما با خودتان صادق باشید و بپرسید که آیا واقعاً از آنها استفاده خواهید کرد یا خیر. در تجربه من، پاسخ یک “نه” بزرگ است.

توصیه های سردبیران