هابل عکس زرق و برق دار دیگری از سحابی Tarantula را به خود اختصاص می دهد

این تصویر جدید زیبا از تلسکوپ فضایی هابل ، منطقه ای شلوغ در نزدیکی ستاره به نام سحابی Tarantula را نشان می دهد. این سحابی با توجه به نام خود به دلیل ساختار داخلی پیچیده و شبیه وب ، در یک کهکشان ماهواره ای از راه شیری به نام ابر بزرگ ماژلان واقع شده است و اغلب توسط ستاره شناسان در حال تحقیق در شکل گیری و تکامل ستاره مورد مطالعه قرار می گیرد.

این تصویر جدید لبه های سحابی را نشان می دهد ، که بیشتر از مرکز آن خارج شده است. در وسط سحابی ستاره های عظیمی هستند که به اندازه 200 برابر جرم خورشید هستند ، اما در اینجا در حومه این منظره آرام تر است.

دانشمندان هابل ، گفت: نوشتنبشر "ستاره های درون و پشت ابرهای گرد و غبار قرمزتر از آنهایی که توسط گرد و غبار بدون لکه دار هستند ، ظاهر می شوند. گرد و غبار نور آبی را بیش از نور قرمز جذب و پراکنده می کند و باعث می شود بیشتر چراغ قرمز به تلسکوپ های ما برسد ، که باعث می شود ستاره ها از آنچه که هستند قرمزتر به نظر برسند. این تصویر شامل نور ماوراء بنفش و مادون قرمز و همچنین نور مرئی است.

لطفاً JavaScript را برای مشاهده این محتوا فعال کنید

"با استفاده از مشاهدات هابل از سحابی های گرد و غبار در ابر بزرگ ماژل،ک و سایر کهکشان ها ، محققان می توانند این دانه های گرد و غبار دور را مطالعه کنند و به آنها در درک بهتر نقشی که گرد و غبار کیه، در شکل گیری ستاره ها و سیارات جدید ایفا می کند ، کمک می کند."

هابل قبلاً همان سحابی را تصویر کرده است ، با تصویری که در سال 2023 منتشر شده و دیگری در سال 2020 به اشتراک گذاشته شده است. شما همچنین ممکن است نام این سحابی را بشناسید زیرا وقتی که تلسکوپ فضایی جیمز وب آن را به ،وان یکی از اه، اولیه خود انتخاب کرد ، مشهور شد. گرفتن این تصویر زرق و برق دار در سال 2022:

وقتی ستاره ها جوان هستند ، مقادیر زیادی از تابش و درخشش را به درخشش می بخشند ، حتی بیشتر از ستاره های قدیمی مانند خورشید ما. روند شکل گیری ستاره زم، اتفاق می افتد که گرد و غبار و گاز متراکم به اندازه کافی در یک منطقه وجود داشته باشد که توده هایی را تشکیل می دهد ، که به دلیل گرانش ماده بیشتری را به خود جلب می کند و در نهایت گره هایی را تشکیل می دهد که به هسته ستاره های جوان تبدیل می شوند ، به نام پروتستان.

اگرچه وجود دارد برخی از بحث ها با توجه به میزان دقیق شکل گیری ستاره در راه شیری ، به طور کلی مشخص شده است که کهکشان ما ستاره های بسیار بیشتری را در مقایسه با کهکشان در نزدیکی دیگر ، کهکشان آندرومدا تولید می کند. اما ابر بزرگ ماژلان ، که یک کهکشان بسیار کوچکتر است ، هم از نظر شکل گیری ستاره بالایی دارد و هم در نزدیکی آن قرار دارد و آن را به آزمایشگاه ایده آل برای مطالعه شکل گیری ستاره تبدیل می کند. ابزارهایی مانند هابل و جیمز وب هستند آشکار ، اطلاعات جدید در مورد چگونگی شکل گیری ستاره ها در این کهکشان در کنار هم.