یک هسته کهکش، فعال یا AGN یک منطقه شلوغ در قلب یک کهکشان است که به طور قابل توجهی درخشان است، اما این روشنایی ،وما به دلیل ستاره ها نیست. نور ساطع شده توسط این مناطق می تواند در طول موج های رادیویی، مایکروویو، مادون قرمز و فرابنفش و همچنین نور مرئی باشد، و تصور می شود که توسط سیاهچاله های بسیار عظیمی که تقریباً در مرکز هر کهکش، قرار دارند، منتشر می شود. از آنجایی که این مناطق به شدت می درخشند، می توانند کهکشان های دیگر را مانند نمونه ای که در این تصویر مشاهده می شود، پنهان کنند.
علاوه بر این، این تصویر انواع بسیاری از کهکشان ها را نشان می دهد. «طبقهبندی کهکشانها گاهی اوقات به،وان دوگانگی ارائه میشود: مارپیچ و بیضوی“دانشمندان هابل نوشتن. با این حال، تنوع کهکشانها در این تصویر به تنهایی شبکه پیچیده طبقهبندی کهکشانهای موجود را برجسته میکند، از جمله کهکشانهایی که AGNهای بسیار درخش، را در هسته خود جای دادهاند، و کهکشانهایی که شکلهایشان با طبقهبندی مارپیچی یا بیضی مخالف است.
توصیه های سردبیران
منبع: https://www.di،altrends.com/،e/hubble-captures-diverse-trio-galactic-objects/
اگرچه هنوز از اولین ع،های کهکشانهای دور گرفته شده توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب بیتفاوت هستیم، نمیتو،م کمکهای دوست وفادار قدیمیمان هابل را نادیده بگیریم. محققان هر هفته تصاویر خیره کننده ای را که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است به اشتراک می گذارند و تصویر این هفته سه اجرام کهکش، با انواع مختلف را نشان می دهد.
این اجرام که در صورت فلکی هرکول قرار دارند، توسط هابل در طول موج نوری تصویربرداری شدند. سه جرم اصلی در اینجا وجود دارد: کهکشان برجسته LEDA 58109 در بالا سمت راست، که به خاطر پایگاه داده فراکهکش، لیون-مدون که در آن فهرست شده است، نامگذاری شده است، و دو جرم دیگر در پایین سمت چپ. دورترین این دو جرم، کهکشان SDSS J162557.25+435743.5 است که به نام Sloan Di،al Sky Survey نامگذاری شده است و در مقابل آن یک هسته کهکش، فعال به نام SDSS J162558.14+435746.4 قرار دارد.