تصویر بررسی جیمز وب میدانی از کهکشان های درخشان را نشان می دهد


تلسکوپ فضایی جیمز وب علاوه بر ارائه اطلاعات جدید در مورد اجرامی مانند سیارات فراخورشیدی و ارائه نماهای جدید از برخی صحنه های فضایی معروف، برای مشاهده تکه های بزرگ آسمان در بررسی های گسترده استفاده می شود. محققان یکی از این بررسی‌های وب، به نام نواحی اولیه فراکهکش، برای علم یونیزاسیون و عدسی یا مروارید، اخیراً اولین نتایج خود را منتشر ،د که ناحیه‌ای از آسمان به نام قطب دایرة البروجی شمالی را نشان می‌دهد.

این تصویر حدود 2 درصد از آسمان را نشان می دهد، همانطور که توسط دوربین مادون قرمز نزدیک وب یا NIRCam و دوربین پیشرفته تلسکوپ فضایی هابل برای بررسی ها گرفته شده است. این تنها بخشی از بررسی مروارید است، اما هزاران کهکشان از جمله برخی از کهکشان‌های بسیار دور را نشان می‌دهد. شما می تو،د ببینید نسخه قابل بزرگنمایی تصویر در وب سایت وب

نواری از آسمان به اندازه 2٪ از مساحت تحت پوشش ماه کامل که با دوربین مادون قرمز نزدیک وب به تصویر کشیده شده است.
نواری از آسمان به اندازه 2 درصد از مساحت تحت پوشش ماه کامل با دوربین مادون قرمز نزدیک وب (NIRCam) در هشت فیلتر، و با دوربین پیشرفته هابل برای بررسی (ACS) و دوربین میدان عریض 3 (WFC3) در تصویربرداری شد. سه فیلتر که مجموعا محدوده طول موج 0.25 تا 5 میکرون را در بر می گیرند. این تصویر بخشی از میدان کامل مروارید را نشان می دهد که حدود چهار برابر بزرگتر خواهد بود. NASA، ESA، CSA، A. Pagan (STScI) و R. Jansen (ASU). علم: R. Jansen، J. Summers، R. O’Brien، و R. Wind،rst (دانشگاه ایالتی آریزونا). A. Robotham (ICRAR/UWA)؛ A. Koekemoer (STScI); سی ویلمر (UofA); و تیم مروارید

راجیه ویندهورست، نویسنده اصلی این تحقیق، از دانشگاه ایالتی آریزونا، گفت: “بیش از دو دهه، من با یک تیم بزرگ بین المللی از دانشمندان برای آماده ، برنامه علمی وب خود کار کرده ام.” بی،ه. «تصاویر وب واقعاً خارق‌العاده هستند، واقعاً فراتر از وحشیانه‌ترین رویاهای من. آن‌ها به ما اجازه می‌دهند چگالی تعداد کهکشان‌هایی را که تا مرزهای مادون قرمز بسیار ضعیف می‌تابند و مقدار کل نوری که تولید می‌کنند اندازه‌گیری کنیم. این نور بسیار کم‌تر از آسمان مادون قرمز بسیار تاریک است که بین آن کهکشان‌ها اندازه‌گیری شده است.»

برخی از ویژگی‌های جالبی که توسط پیمایش مروارید مورد مطالعه قرار می‌گیرد، شامل قرص‌های برافزایشی است که در اطراف سیاه‌چاله‌های بسیار پرجرم در مرکز کهکشان‌ها تشکیل می‌شوند. جفت کهکشان های همپوش، سیستم کهکش، VV 191 نامیده می شود و برخی کهکشان های بسیار قدیمی با جابجایی بسیار زیاد به سرخ، که نور آنها تقریباً 13.5 میلیارد سال است که در حال حرکت بوده است.

رولف یانسن، یکی از نویسندگان این کتاب، گفت: “با اولین تصاویر مروارید من شگفت زده شدم.” زم، که این میدان را در نزدیکی قطب دایرة البروج شمالی انتخاب کردم، نمی دانستم که چنین گنجینه ای از کهکشان های دوردست به دست می آید و ما سرنخ های مستقیمی در مورد فرآیندهایی که کهکشان ها در آن جمع می شوند و رشد می کنند به دست می آوریم. من می‌توانم نهرها، دم‌ها، صدف‌ها و هاله‌های ستاره‌ها را در حومه‌شان ببینم، بقایای اجزای سازنده‌شان.»

این تحقیق در منتشر شده است مجله نجومی.

توصیه های سردبیران







منبع: https://www.di،altrends.com/،e/james-webb-pearls-image/