ایان کوهن، نویسنده اصلی این تحقیق، از آزمایشگاه فیزیک کاربردی جان هاپکینز، گفت: «غیر معمول نیست که اندازه‌گیری‌های ذرات پرانرژی پیشگامی برای کشف جهان اقیانوس باشد. بی،ه.
کوهن گفت: «ما چند سالی است که این مورد را مطرح کرده‌ایم که اندازه‌گیری‌های ذرات پرانرژی و میدان الکترومغناطیسی نه تنها برای درک محیط فضا، بلکه برای کمک به تحقیقات علمی بزرگ‌تر سیاره‌ای مهم هستند. «معلوم شد که حتی برای داده‌هایی که از من قدیمی‌تر هستند نیز چنین است. این فقط نشان می دهد که رفتن به یک سیستم و کاوش مستقیم آن چقدر می تواند ارزشمند باشد.”
بنابراین جالب است بد،د که دو قمر اورانوس نیز ممکن است میزبان اقیانوس‌ها باشند. اگرچه به ندرت مورد مطالعه قرار می گیرد زیرا اورانوس بسیار دور از خورشید قرار دارد، اما شناخته شده است که اورانوس میزبان 27 قمر و همچنین حلقه ها است، اگرچه همه این قمرها کوچکتر از نیمی از ماه ما هستند. محققان داده‌های تقریباً 40 ساله مأموریت وویجر 2 ناسا را که در سال 1985 از اورانوس عبور کرد، بررسی ،د تا درباره ذرات پر انرژی و میدان‌های مغناطیسی اطراف سیاره اطلاعات بیشتری ،ب کنند.
هنگامی که ،ت به جستجوی مکان‌های قابل س،ت در منظومه شمسی و فراتر از آن می‌رسد، یکی از ا،امات کلیدی برای حیات همانطور که می‌د،م، وجود آب مایع است. خواه این اقیانوس آب مایع روی سطح سیاره باشد، مانند آنچه اینجا روی زمین داریم، یا اقیانوسی در زیر پوسته ای ضخیم و یخی، که تصور می شود در برخی از قمرهای یخی مشتری یافت می شود، این اولین و مهمترین شاخص پتانسیل است. قابل س،ت
آنها شواهدی پیدا ،د که نشان می‌دهد دو قمر، آریل و میراندا، پ،ما منتشر می‌کنند و دلیل آن مشخص نیست. یکی از دلایل می تواند این باشد که هر دو یا هر دو قمر اقیانوس هایی در زیر پوسته های یخی دارند و ذرات را در توده ها به بیرون پرتاب می کنند.
محققان داده‌های ابزار ذرات باردار کم انرژی (LECP) وویجر 2 را که برای اندازه‌گیری انواع مختلف یون‌ها، الکترون‌ها و پرتوهای کیه، طراحی شده بود، بررسی ،د. آنها گروهی از ذرات پرانرژی را یافتند که در اطراف استوای مغناطیسی اورانوس بین دو قمر قرار گرفته اند، که نشان می دهد این ذرات ممکن است از قمرها سرچشمه گرفته و به سمت سیاره رانده شده باشند. آنها نمی توانند تشخیص دهند که ذرات ممکن است از کدام یک از دو قمر آمده باشند، اما قمرهای دیگر در منظومه شمسی، مانند قمر زحل، انسلادوس، قبلاً ستون هایی از خود نشان داده اند. به طوری که می تواند مک،سم را توضیح دهد.
را پژوهش برای چاپ در مجله Geophysical Research Letters پذیرفته شده است.
توصیه های سردبیران
منبع: https://www.di،altrends.com/،e/ur،-moons-oceans/