بررسی زنان در حال صحبت: صحبت از حقیقت به قدرت

آگوست (بن ویشاو)، مرد تنها گروه، که برای گرفتن صورتجلسات جلسه در آنجا حضور دارد و به ،وان یک علاقه بالقوه عاشقانه برای اونا عمل می کند. برخی از این شخصیت ها با یکدیگر مرتبط هستند. در حالی که برخی از یکدیگر متنفرند. با این حال، همه با یک تمایل مش، برای گفتگو در مورد وضعیت فعلی خود و سنجش مزایا و معایب هر انتخاب متحد هستند.

مانند ک،یک بزرگ 1957 12 مرد عصب،، در تماشای اینکه این شخصیت ها از یکدیگر و خودشان سوال می کنند، علاقه و درام به اندازه کافی وجود دارد. آیا ، نزد خدا اشکال دارد؟ آیا ماندن حتی در معرض تهدید دائمی خشونت جسمی و روحی درست است؟ اگر آنها را ، کنند، آیا فرزندان پسر خود را رها می کنند؟ و زم، که جامعه ای را که همیشه بخشی از آن بوده اند ، کنند، به کجا خواهند رفت؟ گواه خوبی است ،ن صحبت می کنند این است که این موضوعات به گونه‌ای مورد بحث قرار می‌گیرند که هیچ گاه به نظر صحنه‌ای یا راکد نمی‌آیند، حتی اگر بیشتر فیلم در انباری اتفاق می‌افتد.

گروه بازیگری ستارگان وزن من،ی به بحث های محوری فیلم می دهد. مارا به اونا آرامش و آرامش درونی می‌دهد که با سناریویی که او در آن قرار می‌گیرد در تضاد است. سالومه فوی تماماً آتش و خشم است، آماده ماندن و مبارزه با هر ،ی که جرأت کند از مسیر او عبور کند. هر دو آیوی و مک کارتی ثبات و ،د ظریفی را به اجراهای کم بیان خود می آورند که به ،وان مرکز ثقل گروه عمل می کند.

باکلی در نقش ماریش به سادگی برجسته است و از ط،ه های شخصیتش برای پوشاندن زخم های عمیقی استفاده می کند که با اکراه در پایان فیلم آشکار می شوند. و ویشاو در نقش آگوست در یک اجرای دل،اش ظاهر می‌شود، که عشق او به اونا تنها با یک غم درونی که در اوج ظاهر می‌شود فراتر می‌رود. همه این بازیگران در هماهنگی زیبایی با یکدیگر کار می کنند و حسی از جامعه معتبر ایجاد می کنند که به فروش سهام بالا کمک می کند.

اگر گروه بازیگری کامل باشد، بقیه فیلم کمتر است. Polley در ساعت اول بسیار از درگیری مرکزی در انبار منحرف می شود و در نتیجه آن چیزی که باید یک چیدمان قدرتمند باشد را تضعیف می کند. شاید پولی از این که بیش از حد صحنه‌آلود به نظر می‌رسد، اغلب به ،مت‌های تصادفی عمل می‌کند، از دختر، که در زمین‌های آفتاب‌زده راه می‌روند تا نشان دادن عواقب هر یک از حمله‌های ،ن. نتیجه هم ناامید کننده و هم گیج کننده است، زیرا گاهی اوقات پیگیری پیشرفت بحث پیچیده تر از آن چیزی است که لازم است.

در یک نقطه، یک شخصیت می‌خواهد دوباره در مورد ماندن یا رفتن رای بدهد، که یکی دیگر پاسخ می‌دهد: «آیا ما این کار را نکردیم؟» با پرسیدن و پاسخ مکرر سؤال اصلی، احساس تکراری بودن به وجود می‌آید. زمان کمتری به بررسی واقعی برخی از مسائلی که فیلم مطرح می‌کند، اختصاص می‌یابد، مانند اینکه چگونه ایمان ،ن با خشونتی که متحمل شده‌اند در تضاد است. حتی یک نفر از خدای خود عصب، نیست که اجازه داده است این اتفاق بیفتد، که با روح شورش تازه یافته ای که هر زن به شیوه خود نشان می دهد در تضاد است.

علاوه بر این، هیچ تعلیق واقعی در مورد آنچه که ،ن تصمیم خواهند گرفت انجام دهند وجود ندارد. به جناح «هیچ کاری نکن» صدایی داده نمی شود. پس از شروع، آنها به سرعت دور انداخته می شوند و تنها جانز اسکار فیس مک دورمند به صورت پراکنده با اخم ،تش ظاهر می شود. چرا این ،ن می‌مانند؟ چه آنها بحث و جدل؟ در مقابل، به جناح «،» وزن زیادی داده می‌شود تا تعلیق واقعی در مورد اینکه نتیجه بحث چه خواهد بود ایجاد شود. در حالی که این پاسخ درست بدیهی از دیدگاه مخاطب مدرن است، اما نباید در خود فیلم آنقدر آشکار باشد.

این ایرادات به طرز عجیبی فیلم را پر طنین و قدرتمندتر می کند. ،ن صحبت می کنند می‌توانست به راحتی بیش از حد صحنه‌ای یا آموزشی باشد، و بیشتر بر ترسیم جزئیات جامعه منونیت تمرکز کند، یا از نمایش‌های ارزان قیمت برای به تصویر کشیدن درام استفاده کند. پولی هیچ کدام را انجام نمی دهد. در عوض، او نسبت به این ،ن که با انتخابی غیرممکن روبرو هستند، همدلی و همدردی نشان می دهد.

این شخصیت ها از طریق قدرت کلام پولی و بازی عالی بازیگران برای ما زنده می شوند. «حقیقت به قدرت گفتن» عبارتی است که در حال حاضر کمی فرسوده و بیش از حد استفاده شده است، اما در ،ن صحبت می کنندهنگامی که این ،ن حقیقت وضعیت خود را بیان می کنند، قدرت تجمع، بحث و گفتگو و از همه رادیکال ترین آنها را به دست می آورند. انتخاب کنید. این یک فیلم قدرتمند برای تماشا است، و فیلمی که در پس از Roe 2023 طنین انداز و ضروری تر است.