اینها بهترین بازی هایی بودند که در GDC 2023 بازی کردیم

در حالی که E3 ممکن است نسخه بازی Super Bowl باشد، من همیشه از کاوش در کنفرانس توسعه دهندگان بازی لذت بیشتری می برم. این نمایش بهترین راه برای درک وضعیت بازی‌ها است، زیرا به سازندگان و طرفداران امکان دسترسی ی،ان به پنل‌های هوشمندانه و فضای نمایشی پر از بازی‌ها را می‌دهد. برای مطبوعات، رویداد حتی بزرگتر است. علاوه بر نمایش‌های نمایشی من،، توسعه‌دهندگان تمایل دارند از سراسر جهان برای نمایش بازی‌های خود در سوئیت‌های هتل در اطراف سانفرانسیسکو هجوم آورند. کل شهر به بهشتی برای بازی های مستقل خلاقانه تبدیل می شود.

مانند هر سال، سعی کردم تا جایی که می‌توانم دموهای نمایشی را جمع‌آوری کنم تا از آنچه در سال 2023 و بعد از آن اتفاق می‌افتد، احساس کنم. من بدون اینکه ایده روشنی از آنچه در راه است، وارد رویداد شدم، اما با یک لیست غول‌پیکر از ،اوین بیرون آمدم تا به فهرست‌های آرزوهایم اضافه کنم. من لیستی از 10 مورد مورد علاقه خود را در اینجا جمع آوری کرده ام، اما حتی آن هم به سختی سطح را ،اش می دهد. بازی هایی مانند مینا توخالی، نایاد، بمب راش Cyberfunk، و موارد دیگر برای یک هفته متنوع و پر از شگفتی ساخته شده است. این لیست نشان دهنده آن است، زیرا هیچ دو بازی در اینجا کاملاً ی،ان به نظر نمی رسند.

منظره یاب

منظره یاب قبل از رفتن به GDC به مدت سه سال در رادار من بودم، اما حتی در آن زمان، من هنوز برای این کار آماده نبودم من را منفجر کن بازی پازل مستقل بازیکن، را دارد که ع،‌های دو بعدی را در بالای جهان قرار می‌دهند و آنها را به فضاهای سه بعدی کاملاً قابل کاوش تبدیل می‌کنند. دیدن تری،های آن از قبل هنوز نمی تواند نشان دهد که این ترفند در عمل چقدر جادویی است. با این حال، حتی فراتر از آن، منظره یاب من را به ،وان یک بازی پازل هوشمندانه تحت تاثیر قرار داد که از چندین راه حل خلاقانه پشتیب، می کند. پنج روز بعد، نمی توانم به آن فکر نکنم.

Crash Team Rumble

Crash Team Rumble بزرگترین سورپرایز هفته ام را به من داد من به قرار ملاقاتم رفتم و هیچ ایده ای نداشتم که چه انتظاری داشته باشم، زیرا اسپین آف های چندنفره IP اصلی می توانند کمی بدقولی باشند. انتظار نداشتم با عشق به بازی ابتکاری Crash Bandicoot کنار بروم، بازی که آنقدر تازگی دارد که نمی‌توانم ژانری را به آن ب،بانم. این یک بازی جمع آوری میوه 4v4 است که مانند تلاقی بین یک بازی ورزشی، MOBA و بازی Destiny’s Gambit، اما با Overwatch نقش های شخصیتی این ممکن است گیج کننده به نظر برسد، اما درک آن در عمل بسیار آسان تر است و با تیمی از سطل ، ها بسیار سرگرم کننده است.

Pixel Ripped 1978

سری Pixel Ripped بهترین راز VR است، اما زم، ممکن است تغییر کند Pixel Ripped 1978 راه اندازی می کند. مانند ،مت‌های قبلی، این بازی ماجراجویی به دوران مهمی از تاریخ بازی‌های ویدیویی وارد می‌شود. به جای حرکت رو به جلو پس از Pixel Ripped 1995، دنباله آن به عصر طلایی آتاری برمی گردد. با این حال، آنچه هیجان‌انگیز است این است که خود آتاری در واقع این پروژه را منتشر می‌کند و به توسعه‌دهنده Arvore اجازه دسترسی به کتابخانه IP ک،یک خود را می‌دهد. در نسخه ی نمایشی من، یک دور بازی را انجام می دهم ش،ت روی یک کابینت قدیمی ویدیویی پین بال، سپس یک بازی ماجراجویی دو بعدی با الهام از تله!و در واقع وارد دنیای بازی ویدیویی مملو از مراجع مختلف آتاری شوید. این یک برش کوچک و دوست داشتنی از تاریخچه بازی است که به من دلیل خوبی برای فعال ، PSVR2 می دهد.

سیاره لانا

هر بار که می بینم سیاره لانا، بهتر و بهتر به نظر می رسد. پلتفرمر دوبعدی یک دختر و موجود گربه‌مانندش را در حال کاوش در منظره‌ای سرسبز پر از ماشین‌ها دنبال می‌کند. من عمداً دانش خود را در مورد آن محدود کرده ام تا رمز و راز داستانش را حفظ کنم، اما قطعه جدیدی که بازی کردم، احساس بهتری نسبت به پویایی گیج کننده محیطی و کارگرد، گربه به من داد. اگرچه هیچ چیز انقلابی در اینجا وجود ندارد، اما من بیشتر و بیشتر با حال و هوای آرامش‌بخش و سبک هنری زیبایش مجذوب می‌شوم. با توجه به اینکه تاریخ انتشار آن قریب الوقوع است، مشتاقانه منتظر هستم تا در اسرع وقت به آن دنیا بازگردم.

دستگاه گوشت متوسط ​​دکتر جنین

من نمی دانم که من تا به حال بازی به این شیطان واقعا انجام داده ام دستگاه گوشت متوسط ​​دکتر جنین. این سوپر گوشت پسر اسپین آف فلسفه تنبیه پلتفرمر را می گیرد و آن را در یک بازی پازل سنتی مسابقه چهار به کار می برد. این بازی مانند یک بازی Puyo Puyo، با بازیکن، که قطعات گوشت رنگی را در یک چاه هماهنگ می‌کنند، انجام می‌شود. پیچ و تاب این است که سطوح با موانعی پر می‌شوند که این کار را به جهنم تبدیل می‌کنند. این یک بازی پازل واقعاً بی‌ادب است که صبر شما را آزمایش می‌کند، و من در حال حاضر عاشق آن رگه‌های سادیستی بر اساس چند سطحی هستم که بازی کردم.

قهرمانان اسلایم

چیز مورد علاقه من در مورد کنوانسیونی مانند GDC این است که با یک بازی که تا به حال نامش را نشنیده ام بنشینم و یک شگفتی دلپذیر را کشف کنم. این دقیقاً موردی بود که من کمی بازی کردم قهرمانان اسلایم از روی هوس و خوشحالی رفت. بازی ماجراجویی زلدا مانند بازیکن، دارد که اسلایمی شبیه به Dragon Quest را در حالی که سفر خود را آغاز می کند، کنترل می کنند. جدا از لحن شایان ستایش، چیزی که بیش از همه برجسته می شود سیستم توانایی آن است که به بازیکنان اجازه می دهد قدرت هایی مانند Kirby 64: The Crystal Shards. این یک قلاب رزمی کوچک رضایت بخش است که من را مشتاق می کرد تا با هر مهارتی که به دست می آوردم آزمایش کنم. به علاوه، به بازیکنان این امکان را می دهد که اسلایم خود را سفارشی کنند و کلاه به آنها بپوشانند. و چه ،ی کلاه کوچک را دوست ندارد؟

بی دنیا

بی دنیا نوعی بازی است که شما نمی تو،د آن را تحسین نکنید. Indie Metroidvania این ژانر را به ذات خود خلاصه می کند و از سبک هنری مینیمالیستی استفاده می کند که فوراً توجه من را به خود جلب کرد. این تقریباً مانند بازی ، یک نسخه ساختارگرایانه است اوری و جنگل کور که بر احساس حرکت مرکزی و فضای عمومی تمرکز دارد. علاوه بر این، دارای یک سیستم مبارزات ،تی جذاب است که بازیکنان را قادر می‌سازد بین حملات و بلوک‌های مبتنی بر زمان سوئیچ کنند. این قطعا یک پروژه عجیب و غریب است، اما دقیقاً همان نوع عجیبی است که من در GDC به دنبال آن هستم.

Escape Academy: Tournament of Puzzles

بازی پازل مستقل آکادمی فرار از زمان عرضه آن با DLC اضافی فقط بهتر شده است، اما در آینده است مسابقات پازل DLC یک گام واقعی است. حالت دو نفره دوست، را دارد که در یک مسابقه برای حل یک اتاق فرار ابتدا رقابت می کنند. این حالت از تولید رویه‌ای برای تعویض پازل‌های جدید در هر بار استفاده می‌کند و یک ،صر تصادفی بسیار مورد نیاز را به بازی اضافه می‌کند. راندی که بازی کردم یک نزاع سر به سر هیجان‌انگیز بود که مهارت‌های منطقی من را در یک دوئل سریع آزمایش کرد. این می‌تواند به یک بازی معمایی فوق‌العاده مقداری از ارزش تکراری بدهد که از زمان عرضه وجود نداشته است.

ونبا

من از امتحان ، لذت بردم ونبا، یک بازی مستقل روایی درباره آشپزی، در جشنواره ترایبکا سال گذشته. من با برشی که در آن زمان بازی کردم، تحت تاثیر قرار گرفتم، که باعث شد یاد بگیرم یک دستور غذای خانوادگی هندی درست کنم، اما بعد از دیدن ساخت جدیدتر آن هیجان‌زده‌تر شدم. به نظر می‌رسد داست، دوست‌داشتنی در دوران بلوغ درباره فرهنگی است که به ندرت در بازی‌ها نشان داده می‌شود، و تصاویری رنگارنگ همچنان مرا جذب می‌کند. بسیاری از لقمه های خوشمزه

ال پاسو، جای دیگر

بیش از هر چیز دیگری که در طول GDC بازی کردم، ال پاسو، جای دیگر من را رها کرد که ای کاش مجبور نمی شدم بازی را متوقف کنم – افراد روابط عمومی تقریباً مجبور شدند من را از نسخه نمایشی ام بیزار کنند. تیرانداز نئو نوآر مانند نسخه بازسازی شده PS1 از م، پین بازی می کند، مک،ک تیراندازی «زمان گلوله» خود را قرض می گیرد و آن را در داست، برای شکار خون آشام ها قرار می دهد. این عمل به خودی خود رضایت بخش است، مانند یک نسخه سه بعدی از خط تلفن میامی گاهی اوقات، اما من به ویژه مشتاق هستم تا عمیق‌تر در داستان آن غوطه‌ور شوم، داست، که نژاد، اعتیاد و موارد دیگر را بررسی می‌کند. از همه راه های درست گیج کننده است.

توصیه های سردبیران