ماده متراکم تقریباً به طور کامل ستاره را پنهان می کند و آن را 100 برابر در ،مت مرئی طیف کم نورتر می کند. بنجامین دیویس، نویسنده اصلی از دانشگاه جان مورز لیورپول، در این باره توضیح داد: این بدان م،است که یک روز قبل از انفجار ستاره، احتمالاً نمی‌تو،د آن را ببینید. بی،ه. «تا به حال، ما فقط می‌توانستیم مشاهدات دقیقی از ابرنواخترها را چند ساعت پس از وقوع آنها به دست آوریم. با این سیستم هشدار اولیه، ما می‌تو،م برای رصد آنها در زمان واقعی آماده شویم، بهترین تلسکوپ‌های جهان را به سمت ستارگان پیش‌رو نشانه‌گیری کنیم و شاهد جدا شدن آنها به م،ای واقعی کلمه در مقابل چشمانمان باشیم.»
اخترشناسان دانشگاه جان مورز لیورپول و دانشگاه مونپلیه شکل گیری گروهی از ستارگان پیش از ابرنواختر به نام ابرغول های سرخ را شبیه سازی ،د که برخی از بزرگترین ستارگان هستند (البته نه ،وما پرجرم ترین). آنها شامل همسایه معروف ما بتلژوز است. این ستارگان قبلاً ستارگ، پرجرم حدوداً 8 تا 20 برابر جرم خورشید بودند، اما با تمام شدن سوخت آنها، از هیدروژن ذوبی به هلیوم همجوشی تغییر مکان می دهند و در حین خنک شدن به اندازه بزرگتر پف می کنند.
یکی از دراماتیک ترین رویدادهای کیه، یک ابرنواختر است، زم، که سوخت یک ستاره عظیم تمام می شود. این ستاره در انفجار عظیمی از انرژی منفجر می شود که حتی در کهکشان های دیگر نیز قابل مشاهده است. ما اساساً می د،م که این ابرنواخترها چه زم، رخ می دهند، اما نمی تو،م دقیقاً پیش بینی کنیم که چه زم، ستاره معین به ابرنواختر تبدیل می شود. با این حال، اکنون تیمی از ستاره شناسان یک “سیستم هشدار اولیه” برای ستاره هایی که به این نقطه بحر، نزدیک می شوند، ارائه کرده اند.
این تحقیق در مجله منتشر شده است اعلامیه های ماهانه انجمن سلطنتی نجوم.
توصیه های سردبیران